نقاب (خصوصیات نفوذیهای حوزوی)
در طول تاریخ، نفوذیها در پوشش های مختلفی ظاهر شده و از شگردهای متنوعی بهره برده اند. گاه مثل امیرانتظام با کراوات و ریش تراشیده و ژست روشنفکری اهداف خود را دنبال میکردند و گاه مثل کشمیری، کلاهی و موسی اصفهانی خود را حزب اللهی جا میزدند و در لباس روحانیت ظاهر میشدند.
همین نقابهای گوناگون و ترفندهای مختلف است که نفوذشناسی را سخت کرده، اما مقابله با جریان نفوذ ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
چرا که «نفوذ» میتواند ضربات جبران ناپذیری بر پیکره ی اسلام و جامعه مسلمین وارد آورد.
به عنوان مثال، نادیده گرفتن خطر نفوذیها در عصر مشروطه، راه را برای روشنفکران غربزده باز کرد تا آنان صدرنشین نهضت مشروطه شده و مجاهد نام بگیرند و بزرگانی مثل شیخ فضل الله را در دل پایتخت به دار آویزند.
فضا آنچنان علیه شیخ فضل الله منفی جلوه داده شده بود که عده ای پای پیکر آن شهید کف زدند و رقصیدند و به پیکر ایشان جسارت کردند و برخی از بزرگان حتی از اظهار تاسف هم استنکاف ورزیدند!
در نهایت جنبش مشروطه به کودتای سیاه اسفند 99 و برآمدن رضاخان منتهی شد.
یکی از ویژگی های مهم نفوذیها آن است که در شرایط عادی، ادعای انقلابیگری و پایبندی به اصول دارند اما در بزنگاه ها و فتنه ها، با معاندان همصدا می شوند.
(خصوصیات نفوذیهای حوزوی:) اما نفوذیهای حوزوی بیشتر با ژست «استقلال حوزه» تجلی میکنند. آنها خود را افرادی معقول و علاقه مند به دین، روحانیت و مرجعیت جا میزنند.
از جمله شاخصه های مهم نفوذیهای حوزوی آن است که: این جماعت به بزرگان حوزه، خصوصا علمای مجاهد و انقلابی، ارادتی ندارند و در هر فرصتی به بدگویی علیه آنان و ترور شخصیتی این بزرگان دست می زنند.
در مرحله بعد، نفوذیها تلاش میکنند برای آن بزرگان بدیل تراشی کنند و پشت سر برخی دیگر از چهره های حوزوی سنگر بگیرند و آنان را بعنوان چهره های حوزوی مطلوب و معقول و معتدل معرفی کنند!
باید نفوذ را جدی گرفت، خط نفوذ را ردیابی کرد و بزرگان را از دوگانه سازی کاذب که حاصل فریبکاری نفوذیهاست، رهاند.
علاوه بر این باید دقت کرد که اشتباهات حوزویان انقلابی و اختلافات فکری حوزویان غیرانقلابی با انقلاب اسلامی را لزوما نمیتوان پای نفوذ نوشت.
تکرار مظلومیت شهید بهشتی- قسمت اول
تکرار مظلومیت شهید بهشتی- قسمت دوم
صفحه تنویر در سایت آپارات
نقدی بر خبرگزاری شفقنا قسمت اول